1985: Met z'n viertjes op de tandem

Jaar 1985
Land: Nederland
Aantal kilometers: 460
Route 1: Den Haag - Noordwijkerhout - Bloemendaal aan zee - Egmond a.d. Hoef - Schoorl - Berkhout - Hoorn - (trein) - Den Haag
Route 2: Den Haag - (trein) - Deventer - Gorssel - Zelhem - Winterswijk - Haaksbergen - Ootmarsum - Hardenberg - Nieuw Heeten - Emst - Garderen - Ede - (trein) - Den Haag
De kinderen waren inmiddels groot genoeg om mee te nemen op een echte fietsvakantie; Marinka was 3 en Jan Willem 1½. We hadden een lichtgewicht piramidetent gekocht en een fietskar. De kar zat propvol, want we hadden ook een tafeltje en vier stoeltjes mee en bovendien was Jan Willem nog niet zindelijk, dus bovenop de kar vervoerden we een doos pampers en ook een potje ontbrak niet. De kar was ook handig als handkar om de kinderen in te vervoeren als we eens wilden wandelen.
In juni gingen we welgemoed op pad richting Noord-Holland, maar we strandden na een kleine week in Hoorn. De weersvoorspellingen waren zo slecht, dat we maar besloten terug te gaan naar huis. We hadden ook al een nacht in een trekkershut doorgebracht in plaats van in de tent, maar het bleef maar regenen en dan is kamperen met kleine kinderen geen pretje. We hadden wel ontdekt dat bij het inpakken van de tent, de fietskar in de tent paste, zodat we droog konden inpakken en dan alleen nog maar even snel de buitentent op hoefden te vouwen. Voor de kinderen had ik kleine regenpakjes gekocht, waarin ze ook lekker buiten konden spelen in de regen.
In juli gingen we voor de tweede keer op stap, dit keer naar het oosten van het land. Het weer was nu een stuk beter. Het valt trouwens niet mee om met twee kleine kinderen, een tandem en een fietskar de trein in te komen. Officieel mocht er ook geen kar mee, maar de conducteurs knepen meestal een oogje dicht. Het was een heerlijke vakantie. In die tijd waren er nog weinig fietstrekkende gezinnen, dus op sommige campings wisten ze niet goed waar ze ons neer moesten zetten. We werden dan verwezen naar het trekkersveld. Maar dat vonden we maar niks, tussen de jongeren en soms naast de disco. We wilden liever op een veldje staan met andere kinderen en zo mogelijk dichtbij een speeltuintje. Meestal kon dat ook wel. Omdat Jan Willem nog wel af en toe een middagslaapje moest doen, hadden we een opblaaskussentje meegenomen. Zodra hij in slaap viel, stopten we dit voorin zijn fietsstoeltje, zodat hij lekker kon slapen onderweg. Ook maakten we af en toe dankbaar gebruik van bushokjes om in te schuilen. Het was ons prima bevallen deze eerste fietsvakantie met de kids!
Wegens de regen een trekkershut

Lekke band (gelukkig bij een picknickplaats)

Daar is de fietskar ook handig voor

Schuilen in een bushalte

Geen opmerkingen:

Een reactie posten